۞جوانان دارالولایه سیستان۞

مرحمتِ امام رضا عليهالسلام!

آقاي سيد محمد رياضي يزدي، شاعر معروف، حکايت کرد که:
دوستي داشتماز صلحا و خوبان، وي مي گفت روزي با سيدي بزرگوار در جائي نشسته بوديم.
شيخيابراهيم نامي که با دوستم سابقه مودّت داشت بر ما وارد شد، پس از تعارفات معمول،سيد به او گفت: آقا شيخ ابراهيم، ماجراي خود را با مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهانيبراي رفيق ما بازگو.
شيخ گفت: از گيلان به زيارت مشهد مقدس آمدم و در آن شهر هرچه پول داشتم مصرف شد.

روزي مرحوم حاج شيخ به من دستور داد که به شهر تربت بروم و شب را در کوه « بيجکصلوة » بمانم و پيش از طلوع آفتاب، مقداري معين از علفي که نشاني آنرا داده بودندبچينم و با خود بياورم.
طبق دستور به تربت رفتم. اهالي مرا از ماندن شب در آنکوه منع کردند و گفتند: در اين کوه، ارواحي هستند و به اشخاصي که در آنجا بخوابند،آسيب خواهند رسانيد. 
 

مولای مانمونه دیگر نداشته اعجازخلق است وبرابرنداشته

 وقت طواف به دورحرم فکر می کنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته

خلیج فارس!
نگین شعر بر انگشتر مینایی ایران!
کتاب نیلگون رازهای سینه‌ی تاریخ!
رواقی آبگون،
             ـ دهلیز قلبی پرتپش، جوشنده‌ جاویدان

سموری سجزی، از شاعران و کاتبان معروف سیستانی و از شخصیت‌های ممتاز قرن ششم هجری قمری است.عوفی شعراو را از سخن معشوقان، دلکش تر و خط او را از خط دلبران عنبر زلف، خوش تر وصف می‌کند. سموری سجزی به مسائل حکمت و تعلیمی توجه زیاد داشته و عزت و آزادگی را تبلیغ می‌کرده است.